Picia

Veronica

Przepraszam, ale nie mam zapisanego zdjęcia, mam tylko wspomnienia, które i tak zostaną w mojej pamięci, która czasami mnie zawodzi, ale ten kot nigdy nie był dla mnie miły i kochany...

Picia - kot dziki, matka Szaraka, który też jest dziki, ale zdążył już się przyzwyczaić, przez kilka lub kilkanaście lat (już mnie pamięć zawodzi). Nigdy nie mogłam jej przytulić, ukochać, nawet pogłaskać po głowie, nic... Sad

Była tak dzika, że nie dała się dotknąć, wdrapywała się na naszą jabłonkę i tylko siedziała i siedziała, na ptaki polowała. Ja wujek do niej podszedł i ją pogłaskał, to zawsze go drapała, ale on chyba się tym aż tak nie przejmował. A najdziwniejsze było to, że nie dała się dotknąć, a na noc przychodziła do domu wujka (wchodziła przez okno) i tam spała. Potem znów wracała przez okno na podwórko. I mnie też oczywiście drapała, więc kiedy ona żyła, pogłaskałam ją chyba tylko 3 razy (oczywiście w zamian za dotknięcie, dostałam od niej w prezencie podrapanie). Aż nadszedł ten dzień, kiedy z niewiadomych mi przyczyn (pewnie zapomnianych), trzeba było ją uśpić... No i tak się zakończyło jej życie, a ja byłam tego wszystkiego świadkiem, kiedy moja ciocia trzymała kota, a wujek wstrzykiwał jej prawdopodobnie środek usypiający. Biedna... Crying or Very sad

Mój tata miał bardzo dużo kotów, wtedy kiedy on był w moim wieku i jeszcze troszkę później, ale mnie wtedy nie było. A Szarak jeszcze żyje, bo kiedyś tata miał bardzo dużo kotów i uratowało się tylko kilka, bo kiedy jakaś samica urodziła, to po porodzie kilka młodych od razu umarło i wtedy było ich kilka, wszystkich nie pamiętam, a między nimi prawdopodobnie Szarak i Picia.

Dziękuję Sad

{*}