Pudel duży

Veronica

Pies zakwalifikowany do sekcji pudli, jako psów podtrzymujących towarzystwa.

Historia

Słowo pudel w języku starogermańskim oznaczało kałużę, we Francji psy tego typu nazywano barbetami ze względu na ich kosmate brody. Z historii tej rasy wyłania się opinia dotycząca pochodzenia z Islandii, skąd sprowadzano na stary kontynent średniej wielkości psy zaganiające, krzyżowane następnie z psami myśliwskimi. W ten sposób otrzymywano osobniki o kosmatym włosie (czyli włosie pierwotnym dla pudla), który w związku z pełnionymi funkcjami przez te psy (dowodnymi) odpowiednio strzyżono. Nieprzypadkowo, w związku z tym faktem, klasyczne strzyżenie pudla najbardziej przypomina dawne przeznaczenie tych zwierząt.

Użytkowość

Pies wykorzystywany dawniej do polowań, głównie na ptactwo wodne, dziś pełni przeważnie funkcje reprezentacyjne. Istnieją pudle, które dobrze nadają się do pracy z chorymi i niepełnosprawnymi ludźmi. Fakt ten pozwala je uznać za rasę nie tylko reprezentacyjną, ale i pomocną w terapii chorych.

Temperament

W polowaniach ceniono jego zaciętość i upór. Są to psy towarzyskie.

Szata i umaszczenie psa

Dopuszcza się umaszczenie czarne, szare (srebrne), białe, brązowe, morelowe, od niedawna także uznawane są psy czerwone, a w Stanach Zjednoczonych właściciele nie mają przeszkód w wystawianiu pudli np. o maści izabelowej.

Utrzymanie

Ze względu na specyfikę włosa u tej rasy (podszerstek wyrasta ponad włos okrywowy, zwija się przez to spiralnie lub tworzy kędziory), aby uzyskać pożądany wygląd konieczna jest regularna i staranna pielęgnacja.

Zdrowie i jego pielęgnacja

Psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia, często tragicznego w skutkach skrętu żołądka.

Popularność

W Polsce jest to rasa mało popularna.